Dieren op een geografische kaart

Elke geografische kaart, vooral een grote kaart, wordt "bewoond" door allerlei soorten dieren, vissen, vogels, reptielen, weekdieren, insecten.

Voor de eerste, meest algemene kennismaking met dit fenomeen is het echter niet eens nodig om de kaart uit te vouwen.

Het volstaat om eens wat beter rond te kijken om u de bekende heuvel in de buurt van uw woonplaats, een geul, een beek, een dorp, een meer te herinneren, en er zal zeker minstens één 'dier' ​​onder hun namen voorkomen.

Bijna in elke administratieve regio, om nog maar te zwijgen van een regio of territorium, zijn er de dorpen Zaitsevo en Volkovo, Zhabino en Losevo, Shmelevo en Solov'i; Sokolov- of Voronya-bergen; meren Bobrovoe of Shchuchye; rivieren Lebyazhya of Uzhikha. Dergelijke plaatsnamen zijn bekend geworden.

In historische documenten zijn er niet zo veel (in vergelijking met de totale massa natuurlijk) precies vastgesteld op het moment van geboorte van toponiemen: wie heeft de naam genoemd en wanneer, om welke reden, reden, gelegenheid. Daarom blijft de analogiemethode de meest betrouwbare assistent van de onderzoeker. Tegelijkertijd worden de mogelijke oorsprongswijzen van deze of gene geografische naam verduidelijkt.

Plaatsnamen zoals Bobrovoe, Lebyazhye, Selezen, Vydrino, Zmeino, Volchye, Yastrebovo, Rakino, Somino, Lunevo, Ukleikino, Sorochino (dit zijn allemaal de namen van meren in de regio Pskov) worden vrij eenvoudig uitgelegd. Onze verre voorouders kwamen bijvoorbeeld naar het reservoir en waren verbaasd over de overvloed aan zwanen erop, dus noemden ze het Lebyazhy. In een ander meer werden rivierkreeften in een buitengewone hoeveelheid gevonden - wat zou hij kunnen zijn, zo niet Rakin? De naam kan ook worden beïnvloed door een toevallige vondst niet ver van de oever van bijvoorbeeld een wolvenhol of een berenhol.

Juist deze overwegingen werden geleid door de eerste kolonisten, in de 9e eeuw, die begonnen met de ontwikkeling van het voorheen onbewoonde IJsland. We leren hierover uit de IJslandse sagen:

Daar snijdt een kleine baai in de nabijgelegen kust. Ze zagen er veel eenden in en noemden het An-dakil (Duck Bay), en de rivier die daar in zee stroomde - Andakilsa (Duck Bay-rivier);

... ze gingen naar een klein voorgebergte en doodden daar verschillende zwanen. Deze kaap heette Alftanes (Swan Cape);

Niet ver van de kust waren er eilanden in de buurt waar walvissen werden gevonden. Ze werden Khvalseyar (Walviseilanden) genoemd.

En hier is wat we lezen in het boek van de beroemde onderzoeker van Centraal-Azië G. E. Grumm-Grzhimailo "Beschrijving van de reis naar West-China":

“... Nadat we een lage bergkam waren overgestoken, die hier dient als een voortzetting van de Tyuge-tau-kam, en in de vallei van de meridionale richting werden getrokken, bereikten we al snel een sleutel die nog geen naam had en daarom werd door Rakhmet Urus-kiik-urdy-bulak, wat de sleutel betekent waarop de Russen kiiks sloegen, dat wil zeggen, jay-early, v. Het motief voor deze naam was de volgende omstandigheid.

We hadden nauwelijks tijd gehad om ons op orde te brengen op de plaats die we hadden uitgekozen voor het bivak, toen Komarov een kudde gazellen naar het water zag komen. Een schot volgde, en een van de laatsten werd het slachtoffer van zijn buitensporige goedgelovigheid jegens de mens, en 's avonds slaagde ik er ook in om hier de tweede mannetjesantilope te doden. "

Het is moeilijker met de namen van nederzettingen. Het dorp Volkovo zou zijn naam bijvoorbeeld niet noodzakelijkerwijs kunnen krijgen vanwege de overvloed aan roofdieren in de omliggende bossen, maar ook door de naam van de eerste kolonist - Volk, en door de naam van de landeigenaar - Volkov.

Veel aandacht voor toponymie kan wetenschappers soms van dienst zijn. Dus de toponiemen van het bekken
de Bolshoi Kas-rivieren in Oost-Siberië - het Bobrovoe-meer, de Bobrovaya-rivier, het Bobrovoe-dorp - hebben in onze tijd geholpen om de beste plaats voor een beversreservaat te bepalen. Slechts enkelen van de oldtimers konden zich herinneren dat er ooit een waardevol pelsdier in dit gebied woonde.Volgens de statistieken werd hier inderdaad de laatste bever in de vorige eeuw gevangen. Roofzuchtige jacht leidde tot de volledige uitroeiing van beverkolonies, waarvan het bestaan ​​ongetwijfeld werd bewezen door karakteristieke plaatsnamen. En dit betekent dat de rivieren die de Bolshoi Kas binnenstromen lange tijd bijzonder gunstige omstandigheden waren voor het leven van een waardevol dier ... Nu zijn er in het Bolshekasiysky-reservaat talloze nakomelingen van de eerste families van migrerende bevers, die hier slechts twee decennia geleden werden gebracht .

Trouwens, pluizige nieuwe kolonisten arriveerden in Siberië, uit Wit-Rusland en de Voronezh-regio: het was daar dat er aan het begin van deze eeuw nog steeds individuele exemplaren van de bever waren, overal knock-out geslagen, en de eerste beverreservaten in het land waren gemaakt na de revolutie. De toponymie van Wit-Rusland heeft tot op de dag van vandaag de herinnering bewaard aan de vroegere overvloed van het genadeloos uitgeroeid beest: Beaver, Bobrik, Bobrovitskoe - deze en soortgelijke namen worden gegeven aan vele dorpen, rivieren en meren. Bobru dankt zijn naam ook aan de grote stad Bobruisk.

"Dierlijke" toponiemen zijn over het algemeen niet ongewoon bij nederzettingen die de rang van stad krijgen. Vanaf 1 juli 1968 vinden we onder degenen in de Russische Federatie: Volchansk en Voronezh, Gusev en Gusinoozersk, Gus-Khrustalny en Ershov, Zhukovka, Zmeinogorsk, Kozelsk, Kozlovka, Kotovo, Lebedyan, Medvezhyegorsk, Oryol, Olenegorsk, Osu, Osu, Petushki, Rybinsk, Rybnoe, Rybno-Slobodsky, Sokolniki, Shchuchye.

Heel vaak gaan de namen van onze steden terug naar meer oude natuurlijke toponiemen: Voronezh (het staat aan de Voronezh-rivier, de linker zijrivier van de Don), Orel (de Orlik-rivier die uitmondde in de Oka heette tot 1784 Orel), Gusinoozersk, Olenegorsk, Gus-Khrustalny (van de rivier de Gus; het tweede deel van de naam wordt geassocieerd met de bouw van een kristalfabriek in het midden van de 18e eeuw). Lviv, de stad van West-Oekraïne, voor het eerst genoemd in de kroniek onder 1256, heeft echter geen directe relatie met de koning der dieren - er waren hier geen natuurlijke plaatsnamen van "leeuwen". Het raadsel is eenvoudig opgelost: de Galicische-Volyn-prins Daniil Romanovich die de stad stichtte, gaf hem de naam van zijn zoon Leo.

Het is heel normaal dat het veel moeilijker is om toponiemen in een vreemde taal te ontcijferen.

Er zijn Bolshaya Okhta en Malaya Okhta in Leningrad. Beide plaatsnamen worden geassocieerd met de naam van de rivier die de Neva - Okhta binnenstroomt. Maar wat betekent dit woord zelf? Er zijn verschillende versies. Een van hen - de naam werd aan de rivier gegeven door de mensen van de Estse stam Chud, die op het grondgebied van de moderne Leningrad-regio woonden. "Okht" is een oude Estse "beer", daarom is de exacte betekenis van de naam van de rivier Medvezhya.

De Kotta's - de mensen die ooit in Zuid-Siberië woonden - bestaan ​​al lang niet meer, maar de Kotta "Wolf River" leeft nog steeds in de plaatsnamen van de rivier en de stad Barnaul.

De Krimstad Balaklava is erg oud, en de huidige naam werd eraan gegeven door de Turken die de stad in 1475 veroverden en betekent in vertaling "Nest van vis".

Een ander toponiem uit de Krim was van "vis" -oorsprong. We hebben het over de voorloper van het moderne Kertsj - de oude stad Panticapaeum, gesticht in de VI eeuw voor Christus. De Iraanse versie van zijn naam wordt als de meest waarschijnlijke beschouwd: panti - kara, dat wil zeggen "fish way". Inderdaad, de Straat van Kertsj staat niet alleen nu, maar sinds de oudheid bekend om de overvloed aan vis, in de oudheid werden de duurste soorten ervan zelfs van hieruit geëxporteerd.

Een andere Griekse kolonie stad op het grondgebied van de Krim - Mirmekiy (Anthill) had een merkwaardige naam.

Er is tot op de dag van vandaag geen consensus onder wetenschappers over andere toponiemen. De naam van de rivier de Moskva, die is overgegaan naar de hoofdstad van ons moederland, wordt bijvoorbeeld verklaard door de Mari "maska ​​ava" (beer) en de Komi "mos (k) va" (koeienwater). Er zijn andere versies, maar het is onduidelijk welke de voorkeur verdient.

Plaatsnamen zijn niet altijd eenvoudig van vorm, ondubbelzinnig; sommigen van hen kunnen zich verspreiden als een grote boom.Iedereen die de aantekeningen van John Tenner 'Thirty Years Among the Indians' heeft gelezen, herinnert zich waarschijnlijk de beschrijving van het rotsachtige gebied dat de mensen van de Ojibway-stam Ke-nyu-kau-neshe-wai-byant ('Where they drop the drop the grijze adelaar "). Men kan alleen maar raden dat deze verfijnde naam wordt geassocieerd met een legende van de Indianen.

Alomvattendheid, ruimtelijkheid is over het algemeen kenmerkend voor Indiase toponiemen. In het moderne Mexico vinden we zulke geografische namen in de talen van de Maya's, Nahua, Zapoteken en anderen (er zijn tot 125 Indiase talen en dialecten in dit land!): "Slang rustplaats", "Dassen drenken plaats "," De rivier waarlangs kolibries leven "," Op de berg van kraaien "," Grote slang "," Berg van mieren "," Tussen de uilen "," In het huis van slangen "," Op de berg van muggen "," Bij het water, waar vliegen zijn ", enz. Aangenomen wordt dat een van 's werelds langste plaatsnamen een meer heeft in Massachusetts (VS). Het bestaat uit 44 letters en betekent letterlijk het volgende in vertaling: "Jij vist aan jouw kant, wij vissen aan onze kant, niemand vist in het midden."

Op een geografische kaart kunnen we gemakkelijk steden vinden waarvan de namen afkomstig zijn van de namen van dieren.

De naam van het grote industriële centrum van de Verenigde Staten, Buffalo, is een echo van de tijd dat miljoenen kuddes bizons graasden op het terrein van de huidige stad en in het hele district: de Duitse Buffel betekent 'bizon', 'buffel ".

Oxford (Engeland), beroemd om zijn universiteit voor de oude Angles, was slechts een "doorwaadbare plaats". Vroeger werd deze plaats gebruikt om vee over de doorwaadbare plaats van de Cherwell-rivier te drijven.

Duizenden kilometers van elkaar verwijderd zijn de steden Stuttgart (Duitsland) en Isfahan (Iran). Als je hun namen echter in het Russisch vertaalt, blijken ze naamgenoten te zijn: "Paardenboerderij", "Paardenerf".

Ons Melitopol, een stad in Oekraïne, werd in die tijd op de Griekse manier zo genoemd - "Bijenstad", of "Stad van de bijen".

Met de naam van het gestreepte roofdier, het onweer in de jungle, wordt de stad Tigre (of anders Rio Tigre) genoemd - Argentijns Venetië, beroemd om zijn vijftien roeiverenigingen, en twee grote olieregio's van Venezuela: El Tigre en El Tigrito (Tigrenok).

Het imperialistische Japan begon de oorlog tegen de Verenigde Staten van Amerika met een aanval van piraten op de haven van Pearl Harbor, vertaald uit het Engels betekent deze naam "Pearl Harbor".

De hoofdstad van Soedan, Khartoum, staat aan de samenvloeiing van de Witte en Blauwe Nijl, en de vorm van de pijl lijkt opmerkelijk veel op de slurf van een olifant. In het Arabisch betekent "Khartoum" "stam".

Maar experts verschillen van mening over de oorsprong van de naam van de belangrijkste stad van de Afrikaanse staat Oeganda. Sommigen geloven dat Kampala direct verwant is aan "impala" (antilope), terwijl anderen deze naam verheven tot het woord "empala", wat "luipaard" betekent in de oude taal van de Basoga-bevolking.

De naam van de hoofdstad van een ander Afrikaans land - Mauritanië - klinkt bloemig in de vertaling: Nouakchott betekent "Koninkrijk van zeeschelpen". De hoofdstad is vrij recent gebouwd (de eerste steen werd gelegd in maart 1958) en we moeten hulde brengen aan de vindingrijkheid en humor van de auteurs van het jonge toponiem: alle binnenplaatsen en vele straten zijn letterlijk bezaaid met schelpen in Nouakchott. In een stad met 50.000 inwoners dienen ze als een natuurlijke vervanger voor asfalt of beton en bedekken ze drijfzand.

Op het wapen van de belangrijkste stad van de Republiek Mali - Bamako, gelegen aan de oevers van de rivier de Niger, is het niet toevallig dat de afbeeldingen van drie krokodillen zijn geplaatst: de naam van de hoofdstad klinkt in vertaling als "Stad aan de Krokodilrivier" (bamba - krokodil, "o - rivier).

Even betekenisvol is de beer op de huidige em (smet van de stad Bern - de hoofdstad van Zwitserland. Volgens de legende werd de stad in 1191 gesticht door hertog Berthold, nadat hij op deze plek een beer had gedood. naam aan de toekomstige stad - Bern (Vage - beer).

Hier zijn nog enkele voorbeelden: Buzuluk betekent "kalfsvlees", Vorkuta - "beer", Konotop - van "paard", Bugulma en Buguruslan - van "stier", Alupka - "vos" (USSR); Brindisi - van "herten" (Italië); Fuenteovejuna - "Sheep's Spring" (Spanje); Sialkot - "plaats van jakhalzen" (Pakistan); Ivry - van "zwijn, zwijn" (Frankrijk); Mysore - "de plaats van buffels" (India); Cheyenne - "snake", Chicago - "skunk" (VS).

Veel baaien, zeestraten, eilanden en hele archipels dragen de namen van verschillende vertegenwoordigers van het dierenrijk.

De Azoren, die voor de noordwestkust van Afrika liggen, werden in de middeleeuwen door de Arabieren Avian genoemd.Nadat ze deze verlaten eilanden in 1431 hadden herontdekt, concretiseerden de Portugezen de naam - sinds die tijd wordt de archipel "Havik" (asor - in het Portugees "havik") genoemd. De Portugese zeelieden waren het meest onder de indruk van de ongekende veelheid aan haviken op de eilanden.

Andere zeevaarders - de Spanjaarden - beschouwden de grootste honden van het plaatselijke ras (canis - in het Latijn "hond") als de grootste attractie van de Canarische Eilanden.

Bijna op gelijke afstand van Schotland en IJsland liggen de Faeröer-eilanden ("Schapen" in vertaling), die hun naam te danken hebben aan schapen die hier zijn gebracht door Schotse heremietmonniken.

Als honden en haviken niet worden genegeerd

De mopperaars zijn de ontdekkers van nieuwe landen, wat kunnen we dan zeggen over het wonder van de Galapagos-eilanden - een enorme olifantenschildpad (galapago in het Spaans)! De afmetingen van haar schelp zijn ongeveer een centimeter lang en 60 centimeter hoog. Sommige reuzen bereiken een enorm gewicht - 400 kilogram!

De Spanjaarden ontdekten de eilanden in de 17e eeuw; olifantenschildpadden zwierven er toen in talloze kuddes rond. Later gebruikten walvisvaarders en piraten ze gewillig als gemakkelijk verkrijgbaar en praktisch niet-bederfelijk voedsel. Honderden schildpadden werden in de ruimen van het schip geworpen. Winterharde dieren konden wel een jaar of zelfs langer zonder eten en drinken bestaan ​​en de zeelieden hadden al die tijd geen verse en smakelijke schildpad op het menu. Uiteindelijk stonden deze verbazingwekkende dieren, waarvan persoonlijke waarnemingen de grote Darwin gebruikte om de theorie van de oorsprong van soorten te onderbouwen, op de rand van uitsterven. Pas in 1965, toegegeven aan de druk van de publieke opinie in de wereld, verklaarde de regering van Ecuador (de eilanden behoren tot dit land) de Galapagos tot nationaal park, dat wil zeggen, een natuurreservaat.

Een havik, een hond, een schaap, een schildpad - dit is zeker geen volledige lijst, we noemen ook een olifant (Elephant Island in de Bombay Bay), een kwal (Iturup is een van de Koerilen-eilanden), wilde zwijnen (Nassi Dumbo - zo noemt de lokale bevolking Madagaskar), een bever (Bobrovy-eiland in de Beringzee), kangoeroes (Kangaroo-eiland voor de kust van Australië), vliegende honden (Kapandina, bij Zanzibar), lemuren (Nosy Komba, bij Madagaskar) ), kaaiman (Kaaimaneilanden in West-Indië) en vele andere bekende namen van kleinere en kleinere eilanden.

Waarom zijn er eilanden, hele landen hebben namen die zijn gekoppeld aan de namen van dieren.

Een van deze landen is Singapore - in vertaling uit het Sanskriet "Lion City". Een stadsland is slechts schijnbaar absurd, omdat deze staat dwerg is, het bestaat in wezen uit één stad Singapore. Het is opmerkelijk dat het beeld van een leeuw die op de stadstoren uittorent, nog steeds het embleem van Singapore is.

De naam van de Centraal-Amerikaanse Republiek Panama lijkt misschien nog vreemder in de vertaling: "Een plek waar vis goed wordt gevangen." Hier moet worden verduidelijkt dat hoewel deze republiek onvergelijkelijk veel uitgebreider is dan Singapore, ze op precies dezelfde manier wordt genoemd door haar hoofdstad, de stad Panama. En de stad erfde de naam van het gelijknamige indianendorp.

Interessant is dat een van de grootste Fenicische steden - Sidon ("Vissersplaats") met recht kan worden beschouwd als de naamgenoot van Panama: de visserij speelde een belangrijke rol in het leven van de Feniciërs.

Maar terug naar landen en staten. Het woord "Uruguay" (van de naam van de rivier met dezelfde naam) in de Charrua-taal betekende ofwel "Rivier van kleurrijke vogels" of "Rivier van slakken". Helaas is het niet langer mogelijk om de juistheid van de vertaling te controleren, en de kolonialisten moeten hiervoor de schuld krijgen: de indianenstam van Charrua werd volledig uitgeroeid ...

Ook langs de rivier werd de Afrikaanse staat Kameroen genoemd. De eerste Europeanen die dit gebied van Afrika bezochten, waren de matrozen van de Portugese expeditie Lopo Gonzales (15e eeuw). Ze ontdekten een groot aantal garnalen (camaroes in het Portugees) aan de monding van de rivier de Vuri en gaven het de naam van deze schaaldier. Later begonnen Europeanen de hele kust "de Rivier van Garnalen" te noemen - Kameroen.

Albanezen noemen hun land Shqiperi (van shqipe - adelaar).Vermoedelijk is de naam van de Afrikaanse staat van de Republiek Mali gebaseerd op een woord uit de Mandingo-taal mali, wat "nijlpaard" betekent.

Serra Lean (Lion Mountains) - zo noemde de Portugees Pedro di Sintra, die hier in 1462 landde, een van de delen van de westkust van Afrika: de contouren van de plaatselijke bergen leken hem op het koninklijke profiel van een leeuw . Deze optische illusie dankt zijn naam aan de huidige Republiek Sierra Leone (de Spaanse versie van de Portugese "Serra Lean").

Nadat ze een nieuw land voor zichzelf hadden ontdekt - het Iberisch schiereiland, gaven de Feniciërs het de naam "I-Shapan", wat "Daman Island" betekent. Twee waanideeën tegelijk. Ten eerste geen eiland, maar een schiereiland. Ten tweede verwarren de Feniciërs de Spaanse wilde konijnen met de hyraxen, die ze welbekend zijn - de kleinste hoefdieren, die qua uiterlijk echter sterk lijken op hazen en konijnen. In het Latijn werd deze Fenicische naam omgezet in "Hispania", en in het Russisch - in "Spanje".

Tot nu toe had Shor het over de moderne "dierlijke" namen van landen en staten. Het is logisch om aan te nemen dat hoe verder in de diepten van de eeuwen, hoe meer dergelijke namen zouden moeten zijn. Historische gegevens kunnen als bevestiging dienen.

De opkomst van een staat in Egypte dateert uit het einde van het 4e millennium voor Christus. Op dat moment verschenen er meer dan veertig kleine koninkrijken in de Nijlvallei, die vaak werden genoemd met de naam van de beschermgod (in de vorm van een dier): "Hazengebied", "Witte antilopengebied", enz. de oude politieke verdeeldheid was zo stabiel dat deze koninkrijken veel later in de vorm van regio's ("nomen" in het Grieks) deel bleven uitmaken van het verenigde Egypte.

Overblijfselen van totemisme zijn duidelijk terug te vinden in het sociaal-politieke leven van de oude volkeren van de Andes-regio, die het grondgebied van het huidige Peru en Colombia bezetten. In de Inca-staat droegen de gemeenschappen de namen van dieren: Pumamarca (Puma-gemeenschappen), Condor-mark (Condor-gemeenschappen), Huamanmarka (Hawk-gemeenschappen), enz.

De oude naam van Laos was Lansan - "Land van miljoenen olifanten."

Velen hebben gehoord van Arcadia, een oude Griekse staat in het centrale deel van de Peloponnesos. Dit is de “fout” van deze literaire traditie die teruggaat tot de 17e eeuw, waarna Arcadia werd afgeschilderd als een land waar boeren en herders gelukkig en zorgeloos leefden. Dit verklaart de bekende slogan "Arcadian idylle".

Het woord "Arcadia" blijkt in feite dezelfde wortel te zijn als "Arctic" (zie het hoofdstuk "De oudste bewoners van de ruimte"), en betekent, vertaald uit het Grieks, "Country of Bears". Kan er enige twijfel over bestaan ​​dat de naam dit bergachtige land veel betrouwbaarder kenmerkte dan de daaropvolgende toevallige literaire traditie?

"Serika" - "Land van de zijdemensen" - zo noemden de Grieken en Romeinen China in de oudheid.

De legendarische vogel phoenix, die zichzelf duizend jaar later verbrandde om vervolgens uit de as te worden herboren, dankt zijn naam aan de Syrische kust, uit de geschiedenis bekend als Fenicië (meer correct - Fenicisch). Volgens de legende vond hier de verjonging van de feniksvogel plaats.

In de 15e eeuw waren er op het grondgebied van het moderne Azerbeidzjan, Armenië, Irak en West-Iran twee staatsverenigingen van nomadische stammen: de Turken. Deze staten werden Kara-Koyunlu ("Zwarte ram") en Ak-Koyunlu ("Witte ram") genoemd - volgens de overeenkomstige afbeeldingen op de banieren. In 1467-1468 versloeg het "Witte Schaap" het "Zwarte Schaap" en werd de enige meester van alle bovengenoemde gebieden.

En tot slot, over de zogenaamde "paardenbreedten" in de Atlantische Oceaan. Dit is de 30e breedtegraad van het noordelijk halfrond. Op deze breedtegraden heerst rust. Na de ontdekking van Amerika werden er in grote aantallen paarden geïmporteerd naar de Nieuwe Wereld. Op de 30e breedtegraad bevroor zeilboten vaak lange tijd in de oceaan vanwege kalm weer. En paarden die zonder voedsel en vers water werden achtergelaten, stierven massaal4 en ze moesten worden weggegooid om door haaien te worden opgegeten.Het was vanaf die tijd dat de naam "horse latitudes" werd vastgelegd in maritiem gebruik.

Krasnopevtsev V.P. - Meeuwen op een voetstuk

Vergelijkbare publicaties

Hamadrills: geluiden, gezichtsuitdrukkingen, gebaren

In dankbaarheid

Orde van de Olifant en andere "dierlijke" regalia